Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Krośnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Gałuszka
Protokolant:	Monika Bożek

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. w Krośnie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko M. Z.

o zapłatę

I.  oddala powództwa,

II.  kosztami postępowania obciąża powoda,

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 197,00 zł (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 1213/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 kwietnia 2016 r.

Powód – (...) S.A. z siedzibą we W. wystąpił z pozwem wniesionym w dniu 28 sierpnia 2015 r. przeciwko M. Z. o zasądzenie na jego rzecz kwoty 1.327,82 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 25 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów sądowych, na które składają się opłata od pozwu i dalsze koszty jakie mogą zostać poniesione przez powoda w toku postępowania.

Uzasadniając swoje roszczenie powód wskazywał, że w dniu 1 kwietnia 2015 r. doszło do zawarcia umowy cesji wierzytelności z (...) S.A. V. (...), w wyniku której wszedł we wszystkie prawa i obowiązki związane z nabytymi wierzytelnościami, a w szczególności powstałymi w związku z umową odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych nr KM- (...)-K1 z dnia 25 października 2012 r. zawartą pomiędzy cedentem a pozwaną. Po stronie M. Z. istniał obowiązek uiszczania składek ubezpieczeniowych w wysokości, częściach i terminach wskazanych w umowie, przez cały okres trwania odpowiedzialności ubezpieczyciela, któremu to obowiązkowi pozwana jednak nie zadośćuczyniła. Strona powodowa dwukrotnie wzywała pozwaną do zapłaty zaległej raty składki ubezpieczeniowej, jednak bezskutecznie, co w ocenie powodowej Spółki czyniło wniesienie pozwu koniecznym i uzasadnionym.

W dniu 10 września 2015 r. Sąd Rejonowy w Krośnie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (sygn. akt I Nc 1429/15), który został zaskarżony sprzeciwem w dniu 8 października 2015 r. (data wpływu). Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według spisu kosztów.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana wskazała, że do niniejszego postępowania zastosowanie znajdą przepisy ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w brzmieniu znowelizowanym, obowiązującym od dnia 11 lutego 2012 r., a mianowicie przepis art. 28 ust. 1 a powyższego aktu, zgodnie z którym w razie zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1 zakład ubezpieczeń obowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia oraz przedstawić dokument polisy ubezpieczonemu, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. Nadto pozwana podała, że w dniu 9 lipca 2012 r. na podstawie umowy sprzedaży nabyła samochód, który był uprzednio ubezpieczony u zbywcy wierzytelności, w związku z czym pomiędzy nią a ubezpieczającym powstał zupełnie nowy stosunek prawny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 lipca 2012 r. pozwana M. Z. na podstawie umowy sprzedaży zawartej z K. M. nabyła własność pojazdu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który był przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego w (...) S.A. V. (...) (dowód: umowa sprzedaży samochodu z dnia 9 lipca 2012 r. – k.44, zeznania S. Z. – k.72v, zeznania M. Z. – k.72v).

Pozwana nie wypowiedziała umowy ubezpieczenia OC, w związku z czym doszło w dniu 25 października 2012 r. do wznowienia rzeczonego ubezpieczenia, którego okres rozpoczynał się 7 sierpnia 2012 r. a kończył 6 sierpnia 2013 r. Wysokość składki została ustalona na kwotę 999 zł (dowód: wydruk z dnia 22 czerwca 2015 r. dotyczący polisy (...) – k.8).

W dniu 19 grudnia 2012 r. pozwana M. Z. zawarła z (...) E. Hestia umowę ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego i ubezpieczenie (...) Komfort dotyczące nabytego pojazdu na okres od 1 września 2012 r. do 31 sierpnia 2013 r. Wysokość składki z tytułu ubezpieczenia została ustalona w kwocie 521 zł (dowód: umowa ubezpieczenia OC z dnia 19 grudnia 2012 r. – k.45).

W dniu 1 kwietnia 2015 r. pomiędzy (...) S.A. V. (...) a stroną powodową doszło do zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowej wierzytelności (dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 1 kwietnia 2015 r. – k.12-18, płyta CD zawierająca plik w formacie M. (...) – k.59a).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż strona powodowa dochodziła swego roszczenia w oparciu o przepis art. 805 § 1 k.c., zgodnie z treścią którego, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie powodowa Spółka stała na stanowisku, wedle którego doszło do prolongaty stosunku ubezpieczenia łączącego ubezpieczyciela i pozwaną, która chcąc zakończyć ten stosunek prawny, winna zgodnie z art. 28 ust. 1 Ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2003 Nr 124 poz. 1152) – dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, powiadomić na piśmie zakład ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, bowiem w przeciwnym wypadku uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. W ocenie strony powodowej do takiej właśnie sytuacji doszło i brak wypowiedzenia umowy po stronie pozwanej skutkowało wznowieniem polisy na okres kolejnych 12 miesięcy, tj. od 7 sierpnia 2012 r. do 6 sierpnia 2013 r.

Następnie należy zauważyć, że wyżej wskazywany akt prawny został znowelizowany ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, która weszła w życie 11 lutego 2012 r. Zgodnie z treścią art. 6 ustawy nowelizującej do umów ubezpieczenia zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. W niniejszej sprawie zastosowanie znajdą zatem przepisy w brzmieniu aktualnym, bowiem umowa ubezpieczenia została zawarta 25 października 2012 r. W szczególności dotyczy to art. 28 ust. 1 a – 1 f ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Należy wskazać, że art. 28 ust. 1 a. w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia na skutek braku wypowiedzenia umowy obowiązującej dotychczas, nakłada na zakład ubezpieczeń obowiązek potwierdzenia zawarcia tej umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia. Dalsze przepisy statuują nadto kolejne obowiązki o charakterze informacyjnym, a informacje dotyczące ubezpieczenia na kolejny okres, winny być przesłane ubezpieczającemu nie później niż 14 dni przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta.

W niniejszej sprawie stan faktyczny w zasadzie nie budził wątpliwości i nie był sporny pomiędzy stronami. Został on ustalony w oparciu o dowody z dokumentów, przy czym Sąd nie znalazł podstaw do powzięcia wątpliwości dotyczących ich wiarygodności, albowiem w szczególności strony nie kwestionowały autentyczności czy rzetelności tych dokumentów. Tym niemniej należy mieć na uwadze, iż były to dokumenty prywatne, które zgodnie z art. 245 k.p.c. stanowią dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie w nich zawarte. Ponadto Sąd uznał za wiarygodne zeznania S. Z. oraz dowód z przesłuchania strony pozwanej. Treść tych zeznań nie budziła wątpliwości, była spójna z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i nie była kwestionowana przez stronę powodową.

W związku z powyższym niespornym jest, że pozwana nie dokonała wypowiedzenia umowy ubezpieczenia, co w zasadzie wynika z jej zeznań oraz zeznań jej syna, który podał, że oprócz zawarcia umowy z nowym ubezpieczycielem, nie były wykonywane w związku z tą sprawą inne czynności. Tym samym co do zasady prowadziłoby to do prolongowania dotychczasowej umowy ubezpieczenia OC, jednakże na skutek nie dochowania przez zakład ubezpieczeń ustawowego obowiązku wynikającego z art. 28 ust. 1 a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, okoliczność ta nie mogła zaistnieć. W toku postępowania strona powodowa przedłożyła jedynie wydruk komputerowy z dnia 22 czerwca 2015 r. dotyczący wznowienia polisy nr (...) (k.8). Nie dostarczyła żadnych dowodów, w szczególności potwierdzenia nadania, czy też co istotniejsze potwierdzenia odbioru przez pozwaną, świadczących o realizacji obowiązku potwierdzenia zawarcia umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia. Pozwana wskazywała, iż nie została poinformowana o zawarciu z nią nowej umowy ubezpieczenia OC, natomiast powodowa Spółka nie sprostała wynikającemu z art. 6 k.c. ciężarowi udowodnienia tego faktu. Co więcej pozwana nie miała możliwości zapoznania się z warunkami tej umowy, w szczególności z wysokością składki rocznej, a dodatkowo o istnieniu umowy i roszczeniach strony powodowej dowiedziała się dopiero w chwili doręczenia nakazu zapłaty. Powodowa Spółka wskazywała co prawda w uzasadnieniu pozwu, że dwukrotnie wzywała pozwaną do zapłaty, jednakże twierdzenia te nie mogą się ostać wobec braku ich udowodnienia. Odnośnie pierwszego wezwania strona powodowa nie przedstawiła żadnego dokumentu świadczącego o zaistnieniu takiej okoliczności, natomiast w przypadku wezwania do zapłaty datowanego na dzień złożenia pozwu, pomimo przedłożenia kserokopii takiego dokumentu, to jednak brak jest potwierdzenia jego nadania i odbioru przez adresata, tj. pozwaną.

Reasumując w przedmiotowej sprawie strona powodowa nie wykazała, aby uczyniła zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 28 ust. 1 a ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych i doręczyła pozwanej dokument ubezpieczenia potwierdzający zawarcie umowy. Co więcej, obowiązek taki wynika dodatkowo z art. 809 k.c., który stanowi, że ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia.

Ubocznie należy jeszcze wskazać, iż do kontynuacji umowy ubezpieczenia na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych nie dochodzi wówczas, gdy zachodzą przesłanki z ust. 2, a w szczególności, gdy pomimo braku powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy. Faktu zapłaty wskazanej należności strona powodowa nie wykazała w żaden sposób, pomimo ciążącego na niej obowiązku, a jest to warunek konieczny dla kontynuowania dotychczasowej umowy ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyżej dokonane ustalenia i rozważania, wobec nie spełnienia przez stronę powodową ustawowych warunków koniecznych do przedłużenia umowy ubezpieczenia, powództwo należało oddalić.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znalazło podstawę w art. 98 § 1 k.p.c. Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Mając na uwadze rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy pełnomocnika pozwanej Sąd uznał, iż zwrot kosztów w wysokości wskazanej w spisie byłby nadmierny, wobec czego zwrotu dokonano w oparciu o taryfy ustawowe. Na kwotę tę składa się 180,00 zł (§ 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349) oraz 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Sędzia:

Z.;

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda

(...) dni

K., 9.05.2016r