Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Krośnie

UZASADNIENIE

wyroku łącznego z dnia 18. stycznia 2018 r.

Dyrektor Zakładu Karnego w L. wskazał na konieczność wydania wyroku łącznego, w sprawach II K 535/16 oraz II K 659/17, którymi P. S. (1) był skazany; treść tych orzeczeń przedstawia się jak niżej:

1.  wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 20.10.2016 r. sygn. akt II K 535/16 za przestępstwo z art. 158 § 1 kk popełnione w dniu 06.05.2016r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat; wyrok ten stał się prawomocny w dniu 28.10.2016 r., a postanowieniem z dnia 25.10.2017 r. sygn. akt II Ko 1397/17 kara została skazanemu P. S. zarządzona do wykonania

2.  wyrok Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 01.09.2017 r. sygn. akt II K 659/17 za przestępstwo z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 288 § 1 kk popełnione w nieustalonym dniu stycznia 2017 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

Sąd rozważył, co następuje:

Art. 85 k.k. stanowi, iż w przypadku popełnienia przez sprawcę dwóch lub więcej przestępstw, za które wymierzono jednorodne kary podlegające wykonaniu, Sąd orzeka karę łączną; należy zatem stwierdzić, iż w stosunku do skazanego pozytywne przesłanki wskazane w art. 85 § 1 i 2 k.k. zostały spełnione w odniesieniu do wymienionych wyroków - Sąd wymierzył bowiem P. S. kary tego samego rodzaju w postaci pozbawienia wolności, które to kary nie zostały jeszcze wykonane. Jedna z tych kar przestała do momentu obecnego wyrokowania karą być warunkowo zawieszoną (II Ko 1397/17). Określając granice wymiaru kary łącznej, Sąd oparł się na kryteriach zawartych w art. 86 § 1 k.k. Zgodnie z treścią tego przepisu Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwo do ich sumy. W takim razie granice kary łącznej wobec skazanego P. S. zawierały się w granicach od 1-go roku pozbawienia wolności (najsurowsza kara z wyroku jednostkowego II K 535/16) do 1-go roku i 6-ciu miesięcy pozbawienia wolności (a więc sumy kar). Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie prawa karnego podkreśla się, że pomimo możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, zastosowanie takiego wymiaru kary łącznej traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna stanowić zasada asperacji, a więc częściowego pochłaniania (A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 r., s. 293).

Rozważając kwestię wymiaru kary łącznej wobec P. S. , Sąd oprócz przedstawionych wyżej granic ustawowych, miał na względzie dyrektywy zawarte w art. 85a k.k. Zgodnie z treścią tego przepisu, podstawowe kryterium orzekania stanowi prewencja indywidualna (cele zapobiegawcze i wychowawcze kary wobec osoby skazanego) oraz cele kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto rozwadze powinien podlegać związek czasowy i przedmiotowy zachodzący pomiędzy popełnionymi przestępstwami. Zasada prewencji indywidualnej spełniająca wobec skazanego cele zapobiegawcze i wychowawcze realizuje się w pełni tylko wtedy, gdy skłania sprawcę przestępstwa do refleksji nad swoim zachowaniem, wskutek której rozumie on naganność czynu zabronionego i krytycznie ustosunkowuje się do niego, co stanowi wyraz woli przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Skazany , jak wynika z wstępnego opisu , swoim zachowaniem wykazał postępującą demoralizację. Według opinii penitencjarnej, postawę skazanego w trakcie odbywania kary należy uznać za przeciętną (k.16). Skazany do tej pory nie był nagradzany , ani karany dyscyplinarnie; jest bierny w procesie resocjalizacji, a przy tym neguje swoje sprawstwo. Jego funkcjonowanie w grupie współosadzonych można określić jako zgodne. Oprócz tego nie prezentuje zachowań agresywnych jak i autoagresywnych; stara się przestrzegać regulaminu odbywania kary i do przełożonych odnosi się właściwie. Prognoza penitencjarna została przez zakład karny określona jako pozytywna. Te okoliczności pozwoliły na niewielkie złagodzenie P. S. wymiaru kary łącznej. Jednakże z drugiej strony dotychczasowy tryb życia skazanego - popełnienie przez niego poważnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu , gdzie skazany osobiście realizował czynność uderzenia pokrzywdzonego pałką drewnianą (k.28,32,37 akt II K 535/16), krótki odstęp czasowy pomiędzy tym warunkowym skazaniem, a następnym przestępstwem (odmiennym rodzajowo - z art. 18§2 kk i art. 288§1 kk) , naruszanie kilku różnych dóbr prawnie chronionych, czyli cudzego mienia oraz życia i zdrowia, uzasadnia celowość orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności odbiegającej od dolnej ustawowej granicy (to jest 1-go roku p.w.).

Z opisanych powyżej przyczyn Sąd uznał za prawidłowe zastosowanie zasady asperacji i wymierzenie skazanemu P. S. kary łącznej w wymiarze 1-go roku i 4-ch miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta nie może uchodzić za nadmiernie surową. W piśmiennictwie podkreśla się, że instytucja kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstw kar, zaś sam fakt pozostawania dwóch lub więcej przestępstw w zbiegu nie stanowi okoliczności łagodzącej (por. L. Tyszkiewicz (w:) M. Kalitowski, Z. Sienkiewicz, J. Szumski, L. Tyszkiewcz, A. Wąsek, Kodeks..., s. 258). A więc tak , jak to określa art. 85a kk – Sąd wymierzył karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez art. 86§1kk, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała celów zapobiegawczych i wychowawczych które ma osiągnąć w stosunku do skazanego P. S., a także potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd orzekł również, że w pozostałym zakresie łączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu, a nadto zaliczył na poczet kary okres dotychczasowej izolacji i zatrzymania w sprawie II K 659/17 (k.20).

Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych. Skazany to osoba niemająca majątku, nie posiada perspektyw uiszczenia tych kosztów, co więcej z racji wykonywania kary izolacyjnej , utracił możliwość zarobkowania.

z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy skazanego