Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Krośnie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Gurgacz

Protokolant: Gabriela Wojtowicz

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2018 r. w Krośnie

sprawy z wniosku (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...)

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy po zmarłym W. W.

na skutek odwołania (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...)

z dnia (...) stycznia 2018 roku znak: (...)

o d d a l a o d w o ł a n i e.

SSR Katarzyna Gurgacz

Sygn. akt IV U 124/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 sierpnia 2018 r.

Decyzją z dnia (...).01.2018 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...) odmówił wnioskodawczyni (...) prawa do ustalenia i wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu śmierci męża W. W. wskutek wypadku przy pracy w dniu 6 listopada 2017 r. w wyniku ustalenia, że zdarzenie nie stanowiło wypadku przy pracy z powodu braku przyczyny zewnętrznej.

Odwołując się od powyższej decyzji wnioskodawczyni – żona zmarłego ubezpieczonego (...) wniosła o jej zmianę i przyznanie jej jednorazowego odszkodowania z tytułu śmiertelnego wypadku przy pracy W. W. oraz zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Wnioskodawczyni wskazała, że do wypadku W. W. przyczyniły się czynniki zewnętrzne, tj. stres oraz wielogodzinny wysiłek fizyczny.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (...) w odpowiedzi na odwołanie podtrzymał dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zmarły W. W. pracował w (...) (...) w (...) na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierowcy.

dowód: akta wypadkowe ZUS

W dniu 6 listopada 2017 r. W. W. około godziny 17.15 na wysokości (...)km drogi (...)-(...)-(...) w (...), prowadząc ciągnik siodłowy marki (...) nr rej. (...) z naczepą nr rej. (...) (...) zboczył z toru jazdy w lewo uderzając w betonową barierę rozdzielającą pasy ruchu na drodze. Skutkiem tego pojazd przewrócił się na prawą stronę uderzając w barierki ochronne, gdzie został unieruchomiony. Kierowca samochodu poruszającego się za ciężarówką zatrzymał samochód i podbiegł do ciągnika, celem udzielenia pomocy. W kabinie ciągnika zastał W. W. nieprzytomnego. Została wezwana pomoc medyczna i W. W. został zabrany do szpitala w (...), gdzie stwierdzono zgon.

W ostatnim okresie przed wypadkiem W. W. nie przekraczał ustawowych norm czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów: akta wypadkowe ZUS, dokumentacja medyczna dot. W. W. k.18-27, opinia biegłego lekarza specjalisty kardiologa W. L. k.46-48.

Biegły lekarz specjalista kardiolog W. L. w opinii z dnia 20.06.2018 r. wydanej w sprawie wskazał, że przyczynami wskazanymi w poświadczeniu zgonu z dnia 07.11.2017 r. są: niesprecyzowana postać niedokrwienia serca, zator tętnicy płucnej oraz wypadek. Są to najbardziej prawdopodobne przyczyny zgonu, wobec braku dokumentacji medycznej potwierdzającej rozpoznania medyczne (sekcja zwłok, badania przeżyciowe).

Dalej biegły wskazał, że niewątpliwie u W. W. występowały czynniki ryzyka rozwoju schorzeń sercowo-naczyniowych pod postacią nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i zaburzeń gospodarki lipidowej. Jeśli więc przyczyną zgonu W. W. była choroba niedokrwienna serca, to należy to uznać za przyczynę wewnętrzną zdarzenia. Dodatkowo nie można wykluczyć wpływu na przebieg zdarzeń bezpośrednio przebytej przed wyjazdem infekcji górnych dróg oddechowych. Ostre zakażenie z wysoką gorączką i odwodnieniem organizmu może być czynnikiem ryzyka żylnej choroby zatorowo-zakrzepowej z zatorem tętnicy płucnej włącznie.

Końcowo biegły stwierdził, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że wystąpiła przyczyna zewnętrzna śmierci W. W.. W trakcie wykonywania obowiązków służbowych prowadzenia pojazdu ciężarowego nie zostały przekroczone normy godzin pracy, brak danych o zaistnieniu jakiegoś nadzwyczajnego zdarzenia będącego nadmiernym obciążeniem psycho-fizycznym zmarłego. Biegły wskazał również na występujące u zmarłego samoistne schorzenie kardiologiczne, pod postacią nadciśnienia tętniczego oraz wskazał na nietrafność tezy, iż u każdego człowieka tworzą się blaszki miażdżycowe, a jedynie czynniki zewnętrzne decydują o ich oderwaniu się.

Sąd dał wiarę dokumentacji przedstawionej przez ZUS O. w (...) bowiem nie została ona zakwestionowana przez wnioskodawczynię.

Sąd pominął dowody z dodatkowej dokumentacji medycznej z przebiegu leczenia zmarłego W. W. a także powypadkowej, albowiem strona odwołująca, zobowiązana do przedłożenia tychże dokumentów oraz wskazania danych placówki medycznej, w której zmarły leczył się w związku z cukrzycą, w zakreślonym przez sąd terminie nie przedłożyła tych dowodów, jak również nie złożyła żadnych innych wniosków dowodowych.

Sąd pominął dowód z przesłuchania wnioskodawczyni w charakterze strony, albowiem nie stawiła się na rozprawę, prawidłowo wezwana i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności, jak również wobec wniosku pełnomocnika wnioskodawczyni o pominięcie dowodu z jej przesłuchania w charakterze strony.

Sąd rozważył co następuje:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 2009 r., Nr 167, poz. 1322 t. j.) członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5) wyżej wymienionej ustawy – z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty.

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia odwołania wnioskodawczyni (...) miało ustalenie, czy zdarzenie z dnia 06.11.2017 r., w wyniku którego zmarł jej mąż W. W. było wypadkiem przy pracy i w tym kontekście ustalenie, czy zadziałała przyczyna zewnętrzna, czy też wyłącznie przyczyna/y wewnętrzna wynikająca z organizmu poszkodowanego.

W myśl art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1)  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;

2)  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;

3)  w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy.

Biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny sprawy, w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego, stwierdzić należy, że W. W. poniósł śmierć w wyniku zdarzenia, nie stanowiącego wypadku przy pracy, a tym samym zdarzenie z dnia 06.11.2017 r. nie wypełnia dyspozycji powołanego przepisu ustawy.

Bezspornym jest, że opisywane zdarzenie nastąpiło podczas wykonywania przez pracownika zwykłych czynności pracowniczych. Spór pomiędzy stronami sprowadzał się natomiast do tego czy śmierć ubezpieczonego spowodowana została zadziałaniem czynnika zewnętrznego w rozumieniu powołanej ustawy. Dla ustalenia istnienia w opisywanym przypadku przyczyny zewnętrznej zdarzenia odwołać należy się do orzecznictwa Sądu Najwyższego. W wyroku z dnia 04.04.2012 r., II UK 181/11, Sąd Najwyższy stwierdził, że co do zasady wykonywanie zwykłych (typowych, normalnych), choćby stresujących lub wymagających dłuższego wysiłku fizycznego, czynności (obowiązków) przez pracownika, który zmarł w wyniku zasłabnięcia w czasie i miejscu wykonywania zatrudnienia, nie może stanowić zewnętrznej przyczyny w rozumieniu definicji wypadku przy pracy, ale może nią być dopiero nadzwyczajna sytuacja związana z ta pracą, która staje się współdziałającą przyczyną zewnętrzną. Z kolei w wyroku z dnia 05.06.2013 r., III UK 80/12 Sąd Najwyższy stwierdził, że pogorszenie stanu zdrowia bez związku z wykonywanymi zadaniami i będące skutkiem rozwoju samoistnego schorzenia nie będzie uznane za wypadek przy pracy, choćby wystąpiło nagle.

Z opinii biegłego lekarza kardiologa lek. med. W. L. wynika, żadne okoliczności zewnętrzne związane z pracą nie miały wpływu na nagły zgon zmarłego. Sąd podziela w całości ustalenia i wnioski zawarte w opinii biegłego kardiologa, uznając, że opinia ta jest logiczna, fachowa i zupełna.

Do opinii biegłego kardiologa W. L. żadna ze stron nie wnosiła zastrzeżeń.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, oddalił odwołanie.